Ennio Morricone is overleden
Morricone heeft op 91-jarige leeftijd het loodje gelegd. Hij componeerde meer dan 500 scores voor films en televisieseries en werkte met topregisseurs zoals Oliver Stone, Quentin Tarantino, John Carpenter, Brian De Palma en Pedro Almodovar. Hij sleepte ook twee oscars in de wacht.
Ondanks de veelzijdigheid van zijn oeuvre - hij schreef ook meer dan 100 klassieke stukken - wordt hij vaak geassocieerd met de spaghettiwesterns die zijn carrière lanceerden. Als soundtrack leverancier van Sergio Leone hielp hij het genre mee uitvinden.
Denk maar aan het beroemde ‘A Fistful of Dollars’ waarin een koelbloedige Clint Eastwood booswichten bij bosjes los uit de holster knalt of hardhandig met de saloonvloer laat kennismaken. Of ‘The Good, The Bad and The Ugly’ waarvan de epische score vaak door de rockband Metallica gebruikt werd om het publiek op te warmen.
Suspens, horror en katten
Ennio ergerde zich meer dan eens aan journalisten die niet verder kwamen dan het woord ‘spaghetti’ tijdens terugblikken op zijn gigantische oeuvre. Alsof dit zijn palmares definieerde. Westerns maken nog geen tiende uit van alle films en televisieseries waarvoor hij de soundtrack componeerde.
Als geen ander wist Morricone hoe hij met zijn muziek suspens, onbehagen of sluipende dreiging kon oproepen.
Als geen ander wist Morricone hoe hij met zijn muziek suspens, onbehagen of sluipende dreiging kon oproepen. Het is geen dus geen toeval dat hij ook ingelijfd werd door Dario Argento (‘de kat met de 9 staarten’) en Luigi Comencini (‘de kat’). In de horrofilm van Argento is de aanwezigheid van de kat eerder figuurlijk en in de thriller van Commencini steekt de moord op een kat het verhaal in gang.
Ook de duivel moest eraan geloven
Morricone werd ook gevraagd om de sequel van de cultfilm ‘The Exorcist’ van een demonisch sfeertapijt te voorzien. Hoewel katten in de middeleeuwen wel eens onterecht met de duivel geassocieerd werden, is er geen kat te bekennen in ‘Exorcist II, The Heretic’. Maar er zit wel genoeg slijm in om je fijntjes te herinneren aan al die keren dat je kat het tapijt onderkotste.
In ‘Exorcist II, The Heretic’ zit genoeg slijm om je fijntjes te herinneren aan al die keren dat je kat het tapijt onderkotste.
© Jamie McDine / The Exorcist
Themasong van ‘De kat’ (Luigi Comencini)
Zwierig maar ook een beetje onbehaaglijk, je voelt dat er iets niet pluis is en de melodie kondigt dit voorzichtig aan.
Themasong van ‘De kat met de 9 staarten’ (Dario Argento)
Jazzy maar ook dreigend en dissonant. Je wordt er een beetje zenuwachtig van. Hier komen brokken van.
