Avonturenkat Clyde bezocht 22 Europese landen

Welke indruk heeft Europa op jou achtergelaten?

“Elk land is anders – er bestaat echt zoiets als een volksaard – en toch voelden we ons overal op ons gemak. Misschien ook omdat we elke keer na een dagje ‘sightseeing’ weer gewoon thuis kwamen. Europa heeft een rijke geschiedenis, leuke steden en een prachtige natuur. We hadden natuurlijk tijd op overschot en dan kom je op de meest onverwachte plekken. Europa is in mijn beleving kleiner geworden omdat ik nu veel landen gezien heb. Het onbekende lijkt altijd ver weg. We stelden ook vast dat er maar weinig mensen met een kat op reis gaan en veel (te veel) mensen met een hond.”

Nu je het toch over katten hebt, vertel eens iets over Clyde?

“Clyde was een rode huis- tuin- en keukenkater. Trots, niet de slimste, maar erg lief en lui. Hij kwam overgewaaid van de buren en zat het liefst binnen. Verder dan zijn dagelijkse patrouilles in de omgeving ging hij het niet zoeken. We wonen in een dorp op 15 km van Amsterdam en Europa was een ver-van-zijn-bed-show.”

Hebben jullie getwijfeld hem mee op reis te nemen?

“Neen. Clyde was al oud en we wilden niemand opzadelen met de zorg voor een kat die misschien niet meer lang te leven had. En zo’n oudje heeft vooral aandacht en liefde nodig. Dus leek het ons gezellig hem erbij te hebben.”

Waren er speciale voorbereidingen voor Clyde?

“Twee weken voor vertrek kwamen we er plots achter dat in sommige landen bepaalde inentingen en een paspoort verplicht zijn als je met je kat reist. Toen ging het halsoverkop naar de dierenarts. Niet dat er ooit een haan naar gekraaid heeft. In Kroatië kregen we bv. drie douanebeambten over de vloer die vooral oog hadden voor het interieur van onze toch wel opvallende bus.”

Wat ging er mee in de valies van Clyde?

“Zijn kattenbak, een lekkere zachte mand, een goede voorraad van zijn favoriete voer en een kattentuigje. De ijsblokjesmaker in onze camper – typisch Amerikaans – hebben we vervangen door de kattenbak. Clyde droeg ook een kleine gps-tracker zodat we hem altijd konden sms’en als hij onverwacht op de hort ging. Maar in de praktijk kwam daar niet veel van in huis omdat hij niet zo’n avontuurlijke kat was. Ook zijn medicatie tegen chronische constipatie zat in de survivalkit.”

Hoe groot was de aanpassing voor Clyde? 

“De eerste rit heeft hij nog wat gemiauwd maar daarna verviel Clyde vrij snel in zijn dagelijks ritueel. Wanneer we vertrokken lag hij gewoontegetrouw in zijn mand op het nachtkastje achterin de bus. Na een kwartiertje slenterde hij naar voren terwijl hij plichtsgetrouw zijn ‘ronde’ deed en zijn dagelijkse aai kwam ophalen. Vervolgens ging hij uitgebreid op de bak en daarna weer richting dromenland. Vaak op het bed waar de motor onder zit, niet echt rustig maar wel lekker warm.”

Hoe zag zijn gemiddelde dag eruit?

“s’Avonds kroop hij vaak op het dashboard achter de gesloten gordijnen om lekker voor zich uit te turen. En elke dag opnieuw brak hij het wereldrecord slapen in zijn favoriete mandje op ons nachtkastje. Af en toe maakte hij een toertje rond de bus. Tijdens die korte uitstapjes at hij vooral gras dat hij bij voorkeur binnen uitbraakte. Keurig op het laminaat, dat wel. Zijn behoeften deed hij gelukkig altijd netjes in de kattenbak.”

Liever lui dan moe, onze Clyde?

“Wat wil je, het is een oude kat. Hij heeft het wel eens op een lopen gezet nadat hij een paar honden gespot had. Of zij hem. Ik heb hem nog nooit zo snel naar binnen zien hollen. Een paar keer per dag organiseerden we een workout door met kattensnoepjes te gooien. Dan trok hij een spurtje over een afstand van vier meter, voor hem een olympische prestatie.”

Zijn jullie hem onderweg ooit kwijtgeraakt?

“Niet echt. Het is wel gebeurd dat hij per se naar buiten wilde op een nieuwe plek waar het al begon te schemeren. Dan trok hij een sprint en verdween hij in het onbekende. Heel bizar. Gelukkig vonden we hem snel terug. De allerlaatste avond joeg hij ons de daver op het lijf. Tijdens een apéro met vrienden verloren we hem even uit het oog omdat alle aandacht naar de ColumBus ging. Toen we ‘s avonds thuiskwamen van het restaurant lag Clyde niet in zijn mand zoals gewoonlijk. We schoten flink in paniek. Maar plots kwam meneer heel relaxed uit zijn kattenbak gestapt.”

Clyde is niet lang na jullie thuiskomst gestorven. Hoe blijft hij in jullie herinnering?

“Als een ontzettend lieve, aanhankelijke kat die onze fantastische reis nóg meer kleur gaf. Het was echt gezellig hem bij ons te hebben en hij was een voorbeeldige reisgenoot. Na een uitje was het altijd fijn Clyde terug te zien. Hij droeg enorm bij aan het knusse thuisgevoel. Vandaag laat hij een enorme leegte na.”

Denken jullie aan een opvolger voor Clyde?

“We overwegen het. Er staat een nieuwe reis gepland met de ColumBus. Een jonge kat op sleeptouw nemen is geen goed idee want die neemt waarschijnlijk geen genoegen met 25m². Een oudere kat is eventueel een optie. Maar dan best eentje die niet bang is en een beetje zelfzeker. Anders is een camper geen geschikte omgeving want je komt voortdurend op onbekend terrein. Wat dat betreft was Clyde ideaal: oud, niet heel dapper en niet snel van slag. Wat mis ik die ‘ouwe dibbes’.”